Laten we deze woorden uitspreken en ook geloven, voor onszelf, voor elk levend wezen … maar vooral voor hen die een hard leven achter de rug hebben.

Mensen die opgegroeid zijn in armoede, een beperking hebben, geadopteerd zijn, … zoeken geen medelijden en willen ook niet anders behandeld worden omwille van deze moeilijkheden. Het enige dat ze van jou vragen is liefde en respect. Dit geldt ook voor dieren. Zij zijn zelfs extreem gevoelig voor de energie van mensen; ze voelen angst, verdriet, medelijden, liefde, vreugde, … feilloos aan.

Waarom gebruiken reddingsorganisaties dan droevige verhalen en nog droevigere foto’s wanneer ze de adoptie van honden promoten?

Over het algemeen geldt de regel: hoe triester het verhaal, hoe sneller een dier geadopteerd wordt. Ik kan dit begrijpen. We moeten dieren redden en ervoor zorgen dat ze zo snel mogelijk geadopteerd worden, zodat ze een liefdevolle thuis krijgen.

Maar het probleem hierbij is dat we daardoor al onze aandacht op het negatieve richten. We wekken medelijden op, waardoor we alleen maar bijdragen aan de misvatting dat alle honden uit opvangcentra beschadigd zijn. Net zoals bij mensen helpt het verleden om karakter op te bouwen, maar het definieert ons niet. Honden zijn zeer veerkrachtig; ze leven in het nu; zelfs de ergste vorm van mishandeling kan geheeld worden met wat geduld en liefde.

En het is een feit dat de meerderheid van de asielhonden gelukkige, gezonde dieren zijn die houden van plezier maken. En die vreugde willen ze ook delen.

Het is tijd om de status quo te veranderen. Laten we onze aandacht richten op het positieve en de wereld laten zien dat ook dieren uit opvangcentra fantastisch gezelschap zijn. Dit is de missie van WOOF Project. Maak jij deel uit van deze positieve beweging?